geschiedenis van kruiden

De mens heeft een lange en liefdevolle relatie met kruiden. Kruiden worden al sinds de prehistorie gebruikt.

Kruiden op de vensterbank

Kruiden worden al eeuwen gebruikt

Geloof je het niet? De volgende keer dat je in Frankrijk bent, bekijk dan de grotschilderingen van Lascaux die kruiden afbeelden. Koolstofdatering traceert die tekeningen terug tot tussen 13.000 en 25.000 v.Chr.

De basis van onze Europese kruidentuinen werden gelegd door de Oude Grieken en de Romeinen. Ze kroonden hun leiders met dille en laurier. De Romeinen gebruikten ook dille om de lucht te zuiveren.

In de 5e eeuw voor Christus vermeldde Hippocrates, de beroemde Griekse arts, ongeveer 400 kruiden die algemeen werden gebruikt.

Rond 65 na Christus schreef Pedanius Dioscorides, een Griekse arts in dienst van het Romeinse leger, 'De Materia Medica ', waarin hij de medicinale toepassingen van veel kruiden beschreef. Zelfs vandaag wordt het beschouwd als een van de meest invloedrijke kruidenboeken.

De praktijk van de kruidentuin komt van de benedictijner monniken die de Alpen overtrokken om Germanen en Franken te bekeren. Zo kwamen salie,knoflook, tijm, rozemarijn, wijnruit en vele andere waardevolle kruiden in de kloostertuinen in de middeleeuwen terecht. Kruiden werden in die tijd vaak gebruikt om vlees te bewaren en om de rottende smaak van maaltijden die niet gekoeld konden worden, te verdoezelen.

Kruiden hielpen ook de geuren te maskeren van mensen die onregelmatig baadden, of helemaal niet. Deze periode was niet gunstig voor de vooruitgang van kruiden in de geneeskunde. In feite begon de katholieke kerk kruidengenezers te verbranden, omdat ze hen met hekserij en heidendom associeerde.

Veel van de vroege kolonisten kweekten kruiden voor het kruiden van hun voedsel, evenals voor hun geneeskrachtige eigenschappen. Amerikaanse Indianen gebruikten vaak kruiden voor het looien en verven van leer.

Drie belangrijke geneeskrachtige kruidtradities die voortkomen uit het gebruik van kruiden in de oudheid:

Westers, gebaseerd op Griekse en Romeinse bronnen.

De Grieken en de Romeinen redeneerden dat vier vloeistoffen en hun verhoudingen in het menselijk lichaam de gezondheid beïnvloedden. Elke vloeistof - bloed, zwarte gal, gele gal en slijm - werd geassocieerd met één van de corresponderende vier elementen van de natuur, respectievelijk lucht, aarde, vuur en water. De Grieks-Romeinse beschaving heeft deze medische theorie doorgegeven aan Europa, waar het zich in de middeleeuwen heeft voortgezet. Het begon pas tijdens de renaissance uit de gratie te vallen.

In de tijd van het Romeinse Rijk waren de enige beschikbare medicijnen gebaseerd op kruiden of andere natuurlijke remedies. Hoewel patiënten naar artsen konden zoeken, begon de gezondheidszorg meestal met behandelingen die door familiehoofden waren bedacht. Ze behandelden familieleden en bedienden met brouwsels zoals azijn of wijn voor het desinfecteren van wonden. De dooier van een ei, gecombineerd met maanzaad en eischaalas, was een "remedie" voor dysenterie.

Romeinse chirurgen en artsen gebruikten extracten van opium (morfine) en bestanddelen van bilzekruid, wolfskers en doornappel (scopolamine) als pijnstillers.

Natuurlijk is het concept van ziektes door de eeuwen heen veranderd. Terwijl de Griekse arts Galen in de tweede eeuw gebruik maakte van de Duindoorn ( Rhammus-fragula ) om patiënten tegen heksen en demonen te beschermen, wordt tegenwoordig doorn als een laxeermiddel gebruikt. Dus hoewel het gebruik is veranderd, zijn veel kruidenremedies nog steeds in gebruik. Hippocrates gebruikte bijvoorbeeld anijs om hoest te behandelen, een behandeling die nog steeds wordt toegepast.

Ayurveda uit India.

Ayurvedische geneeskunde, of Ayurveda , is een holistische benadering van genezing die in India rond 1500 v. Chr. is ontstaan. Het benadrukt dat de goede gezondheid van een persoon het resultaat is van een natuurlijk evenwicht en dat ziekte optreedt wanneer er een onevenwichtigheid is. Kruiden, dieet en natuurlijke remedies worden gebruikt om het evenwicht te herstellen.

kruiden in de geschiedenis

Traditionele Chinese geneeskunde (TCM).

De TCM dateert van 2000 tot 3000 jaar geleden en is gebaseerd op de overtuiging dat je gezondheid het resultaat is van constante strijd tussen tegengestelde krachten (yin en yang). Wanneer deze krachten in balans zijn, voel je je gezond. Als ze uit balans zijn, voel je je ziek. Behandelingen zijn ontworpen om de eigen helende mechanismen van het lichaam te stimuleren en omvatten onder andere brandende kruiden in de buurt van de huid (moxibustie) en kruidengeneesmiddelen.

Kruiden tegen ziektes

Hoewel veel van onze kruidengeneesmiddelen tegenwoordig afkomstig zijn van Ayurvedische, Chinese, Romeinse en Griekse bronnen, hebben alle oude beschavingen, waaronder de Maya's, Azteken en Egyptenaren, kruiden gebruikt voor de behandeling van ziekten.

Lees de volledige kruidentuin gids in pdf

kruiden boek

Lees de volledige kruidentuin gids

Inleiding kruidentuin gids

1) Kruiden in de geschiedenis

2) Kruiden zaaien

3) Kruiden kweken

4) Ziekten en plagen in de kruidentuin

5) Grond klaarmaken voor kruiden

6) Kruiden vermeerderen

7) Overwinteren kruiden?

8) Kruid of onkruid?

9) Tips en tricks rond kruiden

10) Kruiden oogsten en bewaren